Boss – 1. Sezon

Starz’ın daha pilot bölümü yayınlanmadan ikinci sezon siparişini verdiği, Mel Gibson‘ın 3 dalda Oscar’a aday olan filmi Apocalypto‘nun yazarı Farhad Safinia‘nın yaratıcısı olduğu Boss ilk sezonunun finalini geçtiğimiz hafta yaptı. Sezon Günlükleri yazı serimizin ikinci konuğu olan dizinin zannediyorum Türkiye’de pek izleyicisi yok. Online dizi izleme sitelerinin hiç birinde rastlamadım. Rastladıklarım ise sadece ilk bölümünü koymuşlardı. Ki bu tür sitelerle çalışan altyazıcılar da Boss‘a Türkçe altyazı oluşturmak için pek uğraşmıyor.

İsterseniz kısaca Boss‘dan bahsedelim ilk önce. Chicago valisi Tom Kane’in az rastlanan nörolojik bir rahatsızlığa sahip olduğunu öğrenmemizle başlıyor Boss. Gus Van Sant‘in yönettiği pilot bölümünün ilk sahnelerinde yavaştan acıdığımız Kane’in iş hayatını ve Chicago’daki her türlü kirli siyaseti öğrendiğimizde ise bir yandan gücüne hayran kalıyor, ama aynı zamanda da yakın gelecekte hafızasını kaybedecek bu adamdan iğreniyoruz.

Dün açıklanan SAG adaylarında kendine yer bulamayan Boss, umuyorum bugün Altın Küre’de karşımıza çıkar. Çünkü dizi tam anlamıyla bir oyuncu dizisi. Senaryodaki derinliği de sırtına alıp her bölümde kendine daha da hayran bıraktırıyor, orası ayrı. Ama Kelsey Grammer‘ın en ufak mimiğine kadar mükemmellik sınırlarında gezindiği Tom Kane portresi televizyonda kolay rastlayamayacağınız bir özene sahip.

Gladiator fanlarının iyi tanıdığı Connie Nielsen, valinin karısı Meredith’i canlandırıyor. Yalnız benim favorilerim Kitty rolündeki Kathleen Robertson, sadeliğiyle göz kamaştıran Hannah Ware ve yıllart önce The O.C.‘de izlediğimiz Jeff Hephner. Umuyorum ilerleyen zamanlarda televizyon için dağıtılan ödülleri oylayanlar Boss‘ı toplu performans türü kategorilerde hatırlar. Grammer‘a gelecek bir adaylık bile bizi memnun etmeye yeter.

Kelsey Grammer

(Buradan itibaren Spoiler başlıyor!!!)

Geçelim uzun uzun birinci sezonda neler olduğunu konuşmaya. Kane’in (Kelsey Grammer) hastalığıyla başladı yolculuğumuz. Açıkçası ben dizinin daha çok bu hastalık üzerine kurulacağını ve bir anlamda emekliye ayrılma hikayesi olacağını düşünmüştüm. Lakin Kane bunu yapmadı ve akıllıca bir hamleyle bir nevi “köpeği” Zajac’i (Jeff Hephner) her daim kontrolü sağlayabilmek için seçimlere soktu.

Bu arada Zajac’in küçük çaplı ihanet denemelerine de şahit olduk. Önüne gelen her kadınla yatıp bir türlü tam anlamıyla refaha kavuşturamadılar karakteri. Kitty (Kathleen Robertson) ile olan ilişkisi nereye gidecek asıl onu merak ediyorum. Bu hamilelik meselesi illa ki gelecek sezonda kullanılacaktır.

Bir altın madeni olarak gördüğüm ama henüz doğru düzgün kullanılmayan karakterlerden Kane’in kızı Emma da (Hannah Ware) henüz yarım yamalak anlatılmış olsa da hikayesiyle diziye epey şey katacakmış gibi görünüyor. Sezon finalinde babasıyla karşılıklı oturup konuştukları kısım Boss‘ın özellikle oyunculuk anlamında zirveye oynadığı anlardan birine şahit oldu.

Ve tabi Meredith Kane (Connie Nielsen)… Sezon finalinde sonunda kocasının hastalığını tam olarak öğrendi. Zajac’la kocasını devirme planları hezimete uğrayınca bu kadından bir şeyler bekliyordum. Galiba tehlike çanlarını çalarken bu hastalık mevzusunu epeyce kullanacak.

(Spoiler bitti!!)

Kathleen Robertson

Boss‘ın ikinci sezonu için neredeyse bir seneye yakın bir zaman bekleyeceğiz. Evet bazı zamanlarda dizinin çok ağır işlediği konusunda sizlere katılıyorum. Yalnız tamamen ihanet odaklı bu senaryonun birinci sezonda şekillenmesiyle beraber gelecek yıl çok daha iyi yerlere getirileceğine eminim.

Umuyorum o dizi siteleri bu cevheri fark edip diziyi izleyiciye ulaştırmayı başarır. Bakarsınız cnbc-e ya da Digiturk bir atak yapıp televizyona da taşır diziyi, belli mi olur? Ben ödüllerimi verip, bu faslı kapatıyorum. Bir başka sezon finalinde görüşmek üzere.

En İyi Bölüm: Stasis (Bölüm 7)
Sezon Boyu Spotlight Ödülü: Kelsey Grammer (Tom Kane)
Sezon Notu: B