Oscar Kehanetleri: #direnakademi

The Past

Oscar Boy sayfalarında bugüne kadar hep ödül haberleri ve film eleştirileri haricinde yazı serileri okudunuz. Kendimce bir takvim belirleyerek o takvim üzerinden ilerlemeye çalıştım. Canım bir şey yazmak istediğinde, hep o yazı serisinin gelmesi gereken günü bekledim. Ama bundan sonra sezon içerisinde fikirlerimi paylaşmak istersem bu yazı serilerinin günlerini beklememe kararı aldım. Dolayısıyla bugün başladığım Oscar Kehanetleri başlığı altındaki yazılarda tahmin sayfalarındaki listelerin güncellenmesine bağlı olarak karşınıza çıkacak. Resmi olarak ödül sezonunun Kasım – Aralık gibi başladığı düşünülürse o döneme kadar daha seyrek, ama daha sonrasında daha güncel bir şekilde sezonun nabzını tutan şeyler karalamayı düşünüyorum. Planıma ne kadar sadık kalabileceğimden emin değilim. Yine de temennilerim bu yönde.

Başlığa “#direnakademi”yi kondurmuş olsam da şu aralar kişisel gündemimde Gezi Parkı mevcut. Lakin arada kafamı başka yöne çevirip, sırf aklımı dağıtmak için Oscar yarışının son haline bakıyorum. Cannes sonrası tahmin listelerimi hemen güncellemeyi düşünüyordum. Tabii üzerine 23 yıldır apolitik olmayı tercih ettiğim hayatıma bambaşka bir düzen getiren tatsız olaylar gelince bu güncelleme için biraz beklemek zorunda kaldım. Hala biraz olsun umut aşılayacak gelişmeler olmasa da sıcak gündemin yanına yepyeni Oscar tahminlerimi eklemeyi uygun gördüm. Yazının devamında 2014 içerisinde sahiplerini bulacak 86. Akademi Ödülleri ile ilgili uzun uzun konuşacağım. Ama yazıyı atlayıp hemen tahminlerimi görmek isteyenleri şuraya yönlendirebilirim.

Söze Cannes’dan başlayacak olursak öncelikle Asghar Farhadi‘nin yeni filmi The Past‘in adını anmak gerekir sanıyorum. A Separation kadar iyi eleştiriler alamamış olsa da genel olarak pozitif reaksiyonlarla karşılaşan film, şimdiden önümüzdeki yılın yabancı film yarışı için önemli yapımlardan biri. Yalnız hangi ülkeden başvuracağı hakkında en ufak bir fikrimiz yok. Farhadi yine İran adına mı, yoksa filmi çektiği Fransa’nın mı aday adayı olarak yarışacak emin değiliz. Berenice Bejo aldığı ödülle şimdiden kadın oyuncu kategorisi için adı kenara not edilmesi gereken aktrislerden biri oldu. Yalnız Meryl Streep (August: Osage County), Nicole Kidman (Grace of Monaco), Cate Blanchett (Blue Jasmine) gibi ünlü isimlerin arasından sıyrılabilmesi için ciddi bir kampanyaya ihtiyacı var. Filmin dağıtımcısı hala belli değil. Eğer Farhadi, A Separation’da olduğu gibi yine Sony Pictures ile anlaşırsa Amour benzeri adaylıklar görebiliriz. En İyi Film, En İyi Yönetmen, En İyi Kadın Oyuncu ve En İyi Özgün Senaryo en muhtemel durum gibi gözüküyor.

Two Lovers öncesi berbat filmleriyle kendine bir ün edinmiş olan The Immigrant ise beklenmedik bir sürpriz yaptı. Herkes Marion Cotillard‘ın performansını konuşuyor. Rust & Bone ile hak ettiği adaylığı kaçıran güzel aktris, ne yazık ki bu sefer de yine kendi ülkesinden biriyle, Bejo ile yarışmak zorunda kalacak. Ne yazık ki Akademi oyunculuk dallarını yabancı aktrislere açmış olsa da nadir örnekler haricinde birden fazla yabancı oyuncuyu aynı dala sıkıştırmış değil. Berenice Bejo da şimdilik bir adım önde gibi duruyor. Tabii bu sefer Cotillard’ın en büyük şansı Harvey Weinstein’in filmin arkasında olması.

Nebraska

Nebraska da az çok iyi çıkacağını bildiğimiz, ama Bruce Dern‘e oyunculuğu için ödül verilmesini beklemediğimiz bir yapımdı. Bu yıl erkek oyuncu kategorisinde iyimser bir tahmin olarak hep Leonardo DiCaprio‘nun (The Wolf of Wall Street) adını andık ama artık Leo’nun talihsizliğine o kadar alıştım ki rotayı değiştirip tahminlerimi güncellemeye her an hazırım. Erkek oyuncu sayfasında da yazdım, Dern’ün ilerlemiş yaşı bu dalda pek problem yaratmaz. Çünkü En İyi Kadın Oyuncu kategorisinde olduğu gibi gençler değil 40 yaş üstü aktörleri tercih ediyor genellikle Akademi. Ödülü 60’ından sonra alan aktörlere bir sürü örnek var: Jeff Bridges (Crazy Heart), Jack Nicholson (As Good As It Gets), Paul Newman (The Color of Money), Henry Fonda (On Golden Pond)… Tabii filmin seyirciyi ikiye böldüğünü de unutmamak gerek. Gerçi The Descendants’da da aynısı yaşanmış ama Alexander Payne etkisi durumu kurtarmıştı.

Tabii bir asıl kazanandan bahsedeceksek o film kesinlikle Inside Llewyn Davis. Coen Kardeşler‘in yeni filmi Cannes’ın en çok konuşulan yapımlarından biri olmayı başardı. Oscar Isaac‘in performansının da fazlasıyla iyi olduğu söyleniyor. Son yıllarda Burn After Reading haricinde Oscar’ı hiç ıskalamayan ikili bu sefer ellerinde birkaç ödülle törenden ayrılabilirler. En azından ilk tepkiler bu yönde. Hatta filmle ilgili öyle fanatik bir grup var ki, Inside Llewyn Davis’in çok daha büyük bir Oscar senaryosuna imza atmasına bile inanasınız geliyor. Aralık’a ertelenen gösterim tarihi umut veriyor. Dağıtımcı firma ödül sezonunda pek başarılı değil, sadece böyle bir sıkıntımız var.

Ve All Is Lost… İlk filmi Margin Call ile eleştirmenlerin gözüne giren J.C. Chandor, Cannes’dan çok güzel eleştirilerle ayrıldı. Belki ana yarışma içerisinde olsaydı Robert Redford‘un adını bile duyabilirdik Bruce Dern yerine. Açıkçası filmin bu kadar güzel tepkiler alacağını pek düşünmüyordum. Yanılmışım. Cannes seyircisi Life of Pi’dan bir yıl sonra yine denizin ortasında kaybolmuş bir adamın öyküsünün yılın en iyilerinden biri olduğunu söylüyor. Redford’un dakikalarca ayakta alkışlandığını da ekleyeyim. Bu arada ne kadar doğru bilmiyorum ama filmde hiç diyalog yokmuş. Suraj Sharma’nın aksanıyla yarattığı travmadan sonra bu iyi gelebilir.

Only God Forgives

Only God Forgives‘in durumu pek iç açıcı değil. Nicolas Winding Refn‘in yeni stilize şiddet tablosu pek mutlu ayrılmadı Cannes’dan. Fragmanı izledikten sonra Kristin Scott Thomas‘ın rolü için epey heyecanlanmıştık; ama görünen o ki Drive‘ın şiddet dozuna katlanamayıp Albert Brooks‘u görmezden gelen Akademi üyeleri büyük ihtimalle Only God Forgives’in sonunu getiremeyecekler. Yani Refn, Drive ile kaçırdığı vapura bir kez daha limandan mendil sallamakla yetinecek. Genç kızlara bir kötü haber daha verecek olursak, bu Ryan Gosling‘i ödül sezonu içerisinde oradan oraya koşuştururken göremeyeceğiz anlamına geliyor. The Place Beyond the Pines‘ın kampanyasına yüklenilmediği müddetçe Gosling’in yüzüne hasret kalmaya devam etmek zorundasınız.

Kağıt üzerinde oldukça Akademi kokan The Butler ise fragmanı ile o ihtişamını kaybetti. Gerçi aynısı Lincoln‘ın başına da gelmişti. Tabii bu sefer filmin arkasında Steven Spielberg gibi şişirilmiş bir yönetmen yok. Lee Daniels‘ı taşlamaya hazır bekleyenler The Butler için de pek kılını kıpırdatmayacaktır. Hazır fragman demişken, Naomi Watts‘ın başrolünde yer aldığı Diana‘nın 60 saniyelik teaser’ı da pek vasat duruyor. Seda Artar’ın da dediği gibi genel manzara “The Iron Lady meets My Week with Marilyn”.

Stephen Frears‘ın gösterim tarihi 2014’den 2013’e çekilen filmi Philomena büyük Oscar derlememde adı geçmeyen yapımlardan biriydi. Judi Dench ve Steve Coogan‘ın başrollerini paylaştığı yapımın Kasım ayında İngiltere’de görücüye çıkması bekleniyor. Konuya gelecek olursak… Martin Sixsmith’in kitabından beyazperdeye uyarlanacak olan hikaye Philomena Lee isimli bir kadının gerçek hikayesini anlatmakta. Üç yaşındaki çocuğu elinden alınıp evlatlık olarak verilen manastırda yaşamaya zorlanan İrlandalı bir kadının yıllar sonra evladını bulmak için verdiği mücadeleyi izleyeceğiz. Hikaye şimdiden gözyaşı vaat ediyor. Büyük ihtimalle salonlara mendille gitmemiz gerekecek. En son Helen Mirren‘ın The Queen ile Oscar almasına yardımcı olan Frears, Mrs Henderson Presents‘de de birlikte çalıştığı Dench için neler yapacak hep beraber göreceğiz. Ki unutmayın, Dench’in o filmdeki uyurkan bile çıkartabileceği performansa ilk beşe girmekte hiç zorlanmamıştı. Yani Philomena, Dame’in dönüşü olabilir.

NOTLAR…
* Jennifer Lawrence‘ın American Hustle‘daki rol arkadaşları gittiği her programda ünlü aktrisin performansını konuşup duruyor. Bronx’lı, ağzı bozuk bir kızı canlandırıyormuş sanırım. David O. Russell‘ın yeni filmine heyecanlanmak için bir sebebimiz var artık!
* Woody Allen‘ın yeni filmi test gösteriminde Cate Blanchett ve Sally Hawkins‘in performanslarına gelen güzel eleştirilerle anılıyor. Blue Jasmine, büyük ustanın bir önceki rezaletinden sonra Midnight in Paris sahalarına döneceği iş olacak sanırım.
* Twelve Years a Slave ve Dallas Buyers Club‘ın gösterim tarihleri Aralık’ın sonuna atıldı. Bu ne mi demek oluyor? Oscar, Oscar, Oscar!!!

Güncellenmiş Oscar Tahminleri
En İyi Film
En İyi Yönetmen
En İyi Erkek Oyuncu
En İyi Kadın Oyuncu
En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu
En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu