Yönetmen: Terrence Malick | Oyuncular: Christian Bale, Cate Blanchett, Natalie Portman, Brian Dennehy, Antonio Banderas, Wes Bentley, Isabel Lucas, Teresa Palmer, Armin Mueller-Stahl, Freida Pinto, Cherry Jones, Nick Offerman, Ben Kingsley, Thomas Lennon | Senaryo: Terrence Malick | 118 dakika | Drama, Romantik

| D |

Ben Terrence Malick’in zırvalıklarından artık fena halde sıkıldım. The Tree of Life hiç uyanmak istemediğim bir rüyaydı. Days of Heaven ve The Thin Red Line’a da aynı şekilde saygı duyuyorum. Fakat önce Ben Affleck’li To the Wonder, şimdi de yine bir yığın Hollywood yıldızını ziyan eden Knight of Cups… Malick’in kendini beğenmiş ve içi boş sinemasıyla ilgili sorunlarımın temel sebebi hâlâ senaryo yazabildiğini sanması. Kim ne iddia ederse etsin, son iki işinde de bu adamın ne anlatmaya çalıştığını anlayan yok. Genelde La grande bellezza’yı hazmedemeyip sürüden ayrılmamak için “Hayatı anlatıyor.” bahanesine sığınanlarla aynı kalabalık burada da benzer bir cümle kurarak kenara çekiliyor. Fısıldayan insanlar, yerinde durmayıp sürekli oval bir yörünge çizen kamerası, bitmeyen bulut ve dalga sevdası, uçuşan perdeler, rüzgarla ahenkli bir şekilde dans eden saçlar, ipek elbiseler, saten kuşaklar… Evet, tam olarak bu. Çünkü Terrence Malick artık sinema yapmıyor, video klip çekiyor. Ve ben buna daha fazla katlanmak zorunda hissetmiyorum kendimi. Tıpkı Ridley Scott gibi raf süresini doldurdu Malick. Belki gerçekten bir hikaye anlatmak yerine o atmosfer sevdasını kucaklarsa, kaldı ki yakında izleyeceğimiz belgeseli Voyage of Time’da umuyorum bunu göreceğiz, belki o zaman bu hiçbir şey ifade etmeyen iki saatlik uzun bienal videosunu kucaklayabilirim. Ama şu an vaktini koca bir hiçlik yüzünden kaybetmiş bir izleyici olarak sinirli ve tahammülsüzüm. Belki bir başka bahara Malick. Hatta belki Days of Heaven ile The Thin Red Line arasına kondurduğun 20 seneyi tekrar etmene gerek vardır, kim bilir.