Dizi Eleştirisi
Mom – 3. Sezon
| A |
Chuck Lorre’nin yaptığı naftalin kokan mizahdan fersah fersah uzaklaşıp her fırsatta dalga geçen ben deniz, nasıl oldu da Mom’ın büyüsüne kapıldı bilmiyorum. Televizyon sayesinde inşa ettiği muntazam kariyeriyle her daim favori aktrislerimiz arasında yerini almayı başarmış Allison Janney ve komedi filmlerinin yardımcı karakterlerinden buralara kadar terfi eden Anna Faris’i buluşturan yapım üçüncü sezonunu tamamladı. Mom’da bana Friends’i hatırlatan bir şeyler var. Fazlasıyla yapmacık duran stüdyo ortamına ve nerede gülmemiz gerektiğine dair ipucu veren kahkaha efektine rağmen basmakalıp sitcomlardan giderek uzaklaşıyor. Seyircisini karnına ağrılar girene kadar güldürmeyi amaç edinse de karanlık yerlere gitmekten de pek çekinmiyor dizi. İlk sezondaki tam gaz mizah ikinci sezonda “ölüm”le tanışmıştı. Üçüncü sezonda da yine duygusal olarak tüm karakterlerin hayatında yer edinmiş birine zamansız bir veda düzenlediler. Lorre ve senarist ekibi, çalıştıkları birbirinden yetenekli oyunculara harika materyaller sunuyor. Ve onlar da ellerindeki fırsatları en iyi şekilde değerlendirmeye devam ediyor. Mimi Kennedy, Jaime Pressly ve Beth Hall’un dizinin devamlı sözleşmesi olan oyuncuların arasına alınması da işe yaramadı değil. Umuyorum teklemeden işleyen bu lokomotif ekran yolculuğuna uzunca bir süre devam eder. Çünkü ben daha Christy ve Bonnie’nin kıvrak zekalarına doyabilmiş değilim. Ayrıca Ellen Burstyn’den neden bu kadar çabuk kurtulduklarını bilen var mı? Ben ağlamaktan helak olmuştum halbuki.
MVP: Allison Janney