Yönetmen: Chris Kelly | Oyuncular: Jesse Plemons, Molly Shannon, Bradley Whitford, Maude Apatow, John Early, Zach Woods, Madisen Beaty, J.J. Totah, June Squibb, Paul Dooley, Retta, Matt Walsh, Paula Pell, Colton Dunn, Nicole Byer, Lennon Parham, Rose Abdoo | Senaryo: Chris Kelly | 96 dakika | Drama

| B- |

Kanserli ebeveyn, 30’una yaklaşırken hâlâ hayata tutunamamış bir evlat, ailenin diğer fertleriyle adı konmamış sorunlarla bezeli ilişkileri… Other People, daha önce üzerimde denenmiş her türlü çekirdek aile dramasının yanındaki boş kutuya tik işareti atarak giden ve sırf sevimsiz bir hastalıktan bahsediyor diye filmi de kanserli hücrelerin egemenliğine bırakmayıp alaycılığıyla güldürmekten kaçınmayan tatlı bir bağımsız. Sürprizlerle dolu pakedinin içerisinde gözyaşı finale kadar saklanırken aslında yıllar evvel Renee Zellweger ve Meryl Streep’i buluşturmuş One True Thing’in yapmak isteyip de yapamadıklarını minik zaferlere dönüştürüyor. Minnacık bütçesi senaryo yazımında da tutumlu davranmalarına yol açmamış. Aksine Other People kanserli anneyi, hayallerini gerçekleştirememeyi, yaşın geçmemiş olsa da kariyer trenine geç kalmanı alıp bir de üzerine küçücük kasabada yıllar evvel ailesine gay olduğunu açıklamış ana karakterinin özel hayatındaki başarısızlıkları ve tabii kaçınılmaz baba sorunlarını da çuvala dolduruyor. Başroldeki Jesse Plemons’ın cömert oyunundan ziyade SNL mezunu Molly Shannon epey alkışlansa da zaten rolün içeriği başarılı komedyene kendini sevdirme fırsatı tanıdığından oyumu Plemons’a atmak istiyorum. Yıl biter, Other People izlemezsiniz, OBA makarnanın sponsorluğundaki Oscar Boy Ödülleri dağıtılırken “Yahu bu Other People neydi?” derseniz de bozuşuruz. Türünün klişe örneklerinden uzakta, hem kendisine hem de seyircisine yetecek kadar koca bir yalnızlığın içerisinde yeşeren dokunaklı bir drama.