Eleştiri
Maggie’s Plan
| B- |
Yer aldığı filmlerin tonunu belirleme uzmanı Greta Gerwig, bu sefer de Noah Baumbauch ve Woody Allen’ın yarattıkları dünyaya öykünen Maggie’s Plan ile karşımızda. Evlendiği adamla aynı noktada buluşamayacaklarını anladığı gün onu eski karısına pazarlamaya başlayan Maggie isimli karakterin çevresinde dönüyor tüm hikaye. Yönetmenlik koltuğunda oturan Rebecca Miller (bunu yapmaktan nefret ediyorum ama evet adı tanıdık geldiyse, DDL’in eşi), daha evvel The Private Lives of Pippa Lee’de gördüğümüz melodrama kayan anlatımından koşarak uzaklaşmış ve nevrotik bir komedi hediye etmiş seyirciye. Gerwig’le rol arkadaşı Ethan Hawke’ın tezat yanlarından beslenen ilişki gerçek olduğu kadar komik de. Birbirlerinin eksik yanlarını tamamlamalarına rağmen aynı zamanda bu kusurların devamlı gün yüzüne çıktığı bir ilişki var ortada. Julianne Moore’un abartılı Nordik aksanıyla da bu alakasızlık iyice pekişip katlanıyor. Yine harika bir oyuncu kadrosuyla çalışma imkanı yakalayan Miller’ın zeki ve espritüel senaryosunun beyazperdedeki yansımasında beni en çok rahatsız eden nokta filmin derisini değiştirdiği anların fazla hissedilmesi. Ton değişikliğiyle sürekli yeni sayfa açmaya hevesli olan bu (yarı) romantik komedi aldığı risklerin sonuçlarını pek gözetmiyor. Bu sebeple akıllarda Danimarka’dan göç etmiş şüpheli bir Julianne Moore’dan fazlasını da bırakamıyor.