Eleştiri
American Honey
| A+ |
Andrea Arnold’ın ABD’de çektiği ilk film American Honey. Amerikan rüyasını yaşayan orta sınıf ailelerin kazandıklarına talip, bardağın köşesinden akmış balı kaymağı yemeye niyetli, günü kurtarmak için yaşayan bir grup gencin etrafında dönüyor tüm öykü. Tipik bir yol filmi olmasa da bu etiketi taşımaya müsait. Tabii odağa tek bir kişi yerleştirilmiş: Star. Klişelere inat beş para etmez annesi ve ne idiği belirsiz üvey babasının eline bıraktığı kardeşleri için vicdan azabı çekmeyen, yaşını yaşayıp olduğundan büyük davranmayan bir kız. Bilmediği bir şehirde beş parasız kalmaktan korkmaması, aşık olduğu adamla tehlikeli oyunlar oynaması da bu yüzden belki de. Andrea Arnold minik bir ölçeğe sınırladığı kamerasıyla yine en çok duygulara, kelimeler arasındaki boşlukların anlamlarına konsantre olmuş. Ama bu sefer müzikal anlardan beslenen, provasız doğal performanslara kendini bırakmış, yakın çekimlerle söyleyeceklerini oyuncularının kaşlarının arasına gizlemiş bir film hediye ediyor. Sunduğu her video klibin büyüme sancılarıyla, kim olduğunu keşfetmeye çalışmakla bir akrabalığı var. Bunu yaparken de Amerika’da zenginle fakir arasındaki uçurumu andıran gelir farkını bir güzel cilalıyor. Her kapının arkasından iyi ya da kötü yeni bir anlatı çıkıyor. Amerikan rüyasını satanlara inat, çöplüğün çalışkan arılarıyla hayatta kalma mücadelesinin çirkin tarafına yüzünü dönmüş. Eleştirilebileceği şeyler belli; bu kadar çok video klibe ihtiyacımız var mıydı, sondaki metafor tüm doğallığı bozmuyor mu, ilk bir saatten sonra yapılan tekrarlar neden ve daha pek çok soru… Lâkin hissettirdikleri, filme yapılacak analitik incelemeye mahal vermiyor. Sasha Lane’in boyundan büyük performansı, Andrea Arnold’ın anlattığı gençleri simgelerin arasında boğmayıp onları tanımaya gayret etmesi ve o kontenjanını doldurmuş minibüsteki herkesin anlatılamaz uyumu American Honey’i zirveye taşıyan etkenler arasında. Kim derdi ki dışarıdan bir yabancı gelecek, yeni nesil Amerika gençliğini ve ülkenin günümüzdeki durumunu bu kadar muntazam anlatacak. Yılın en iyi filmine ve kariyerini bu başyapıtla taçlandıran Andrea Arnold’a selam olsun. American Honey’i unutursak kalbimiz kurusun.
Robyn
23 Temmuz 2017 at 01:49
Bu filme A+ vermenize acikcasi cok sasirdim. Basta bunu soylemek isterim. Ben filmin sonunu dogru duzgun getiremedim. Basta cok uzundu. Surekli kendini tekrar eden bir filmdi. Rihanna ile acilis yapmasi gayet guzeldi. Dedim ki bu film iyidir. Ama uzadikca uzadi. Ve 3.30 saat oturmak zor, ben ikiye boldum sonrada izleyesim gelmedi kalanini ve sonunu izledim. Begendigim sahneler vardi ama dedigim gibi ayni seyleri gormek bayiyor. Ve sonu da cok aman aman bitmedi. Bence kendini bogmaliydi. O zaman iste sasirirdim.