Dizi Eleştirisi
Channel Zero (1. Sezon)
| B+ |
Korku janrını hayatıma aldım alalı geçmişte izlemediğim filmleri teker teker ziyaret ederek olabildiğince bu başlığa hakim olacak bir konuma getirmeye çalışıyorum kendimi. Görevime tam gaz devam ederken bir de televizyondaki gerilimli, tırnak yedirmeli, yerinden hoplatmalı, yüreğini ağzına getirmeli işlere el attım. Channel Zero da onlardan biri. Antoloji dizilerden biri olmaya hazırlanan yapım Syfy’daki macerasına Cedar Cove ismini verdikleri ilk sezonla başladı. Paul Schneider ve Fiona Shaw’un başını çektiği kadro değil ortalama seyircinin, dikkatli televizyon takipçilerinin bile tanımadığı birbirinden yetenekli yeni isimlerle dolu. Yalnız bir toplu performans harikası değil de atmosfer yaratma uzmanı demek daha doğru olur Channel Zero’ya. Elindeki tüm kartları daha ilk bölümden açıp neler olacağını beyan etse de, neredeyse tek bir majör olay cereyan etmemesine rağmen 6 bölüm boyunca kaçınılmaz finale yol alırken ilgi bir an olsun kaybolmuyor. Tüyler ürpertici televizyon programı, aptal kutusuna sıkışıp kalan çocuklar, dişten varlık, yok efendim katil ihtiyar kadın derken zaten kimseye güvenmeden sonu görüyorsunuz. Bir yandan da günü kurtaran kahraman yok. Pazarladığı iyiler bile kusursuz değil. Schneider tehlikenin göbek adı, annesi de tekinsiz bir yaratık. Bu sebeple Amy Forsyth ve John Carroll Lynch’li ikinci sezonu (The No-End House) daha da merak ediyorum. Alışılagelmiş formüllerle oynamalarına ihtiyacım var. Fethedecekleri yeni topraklarda yine müziğe ya da karanlıklara saklanmış hayal ürünü varlıklar olmadan beni yorganın altına saklanacak kadar rahatsız etmeleri en büyük temennim.
MVP: Fiona Shaw