Yönetmen: Theodore Melfi | Oyuncular: Taraji P. Henson, Octavia Spencer, Janelle Monáe, Kevin Costner, Kirsten Dunst, Jim Parsons, Glen Powell, Mahershala Ali, Donna Biscoe, Rhoda Griffis, Maria Howell, Aldis Hodge, Paige Nicollette, Gary Weeks, Saniyya Sidney, Kimberly Quinn, Olek Krupa | Senaryo: Allison Schroeder, Theodore Melfi (uyarlama), Margot Lee Shetterly (kitap) | 127 dakika | Drama

| B- |

Oscar yarışına kaydını geç yaptıran Hidden Figures hazır ABD vizyonunda dolar sayarken ben de taze taze fikirlerimi beyan edeyim dedim. Vaktizamanında Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi’nde (NASA) farklı konumlarda görev almış üç siyahi kadının başarı öyküsü bu. Adı çok bilinmeyen gizli kahramanları, dünyanın gidişatı sağolsun güçlü kadın figürlerine artan gereksinimimizi gideriyor. Geleneksel anlatımı benimsemiş bir önceki filmi St. Vincent ile doyasıya kucakladığımız Theodore Melfi, doğru cast çalışmasından neler elde edebileceğini kanıtlıyor adeta yeni çalışmasında. Bilhassa doksanlı yıllarda numunelerine bolca rastladığımız bir ifade biçimi ve aşina karakterleri var Hidden Figures’ın. Irkçılığa yüksek mevkili beyaz adamın koltuğundan çözüm bulma çabası, küstahlığın ten renginde saklı olduğunu düşünen eser miktardaki münasebetsizliği her daim tartışmaya açık. Ama İç Savaş’tan Kennedy dönemine kadar asla kendine gelemeyen Amerika’nın yaralarını sadece siyah ve beyazı olan değil, gri karakterler üzerinden de anlatabilme yetisine sahip. Basmakalıp düzentilerinden sıyrıldığınızda arı gibi çalışan, saat gibi işleyen kadroya da hak ettiği kıymeti verebiliyorsunuz. 60’lı yıllara kadar önce televizyondan, sonra televizyonun spot ışıklarını çaldığını düşünen filmlerden ve en sonunda NASA’dan bir eğlence kaynağı olarak medet uman Amerikalılar’ı üstü kapalı da olsa yaşam alanlarında incelemek keyifli. Ve yine yazının başında söylediğim noktaya geri dönüyorum, aynı tahkiyeyi erişkin dişilerin eze eze elde ettiği başarılarla izlemek de ciddi bir kazanım. Taraji P. Henson ve Octavia Spencer için kariyerlerinin gelmiş geçmiş en iyi performanslarını verdiğini söylemek mümkün. Yalnız müzikten sinemaya transfer olacak gibi görünen Janelle Monae’in umut vaat ettiğini de belirtmeliyim. Başrollere ek olarak özlediğimiz yüzlerin (Kevin Costner, Kirsten Dunst) rol çalmayan ölçülü oyunlarıyla Hidden Figures dengesini buluyor. Belki entelektüel yokluğunuzu gidermez; ama o iç ısıtan formül metne pozitif bir reaksiyon vermeniz olası.