Eleştiri
Heartstone
Dinginliğin ve pastoral ziyafetin ana merkezi İzlanda’da üretilip paketlenmiş Heartstone, Venedik’teki prömiyeri sonrası Queer Lion ödülünü almış ve ülkesi adına buradaki yarışmada gösterilmiş ilk İzlandik yapımı olma şerefine erişmişti. Çocuk yaştaki iki arkadaş arasında geçen öyküde Thor ile Christian beyazperdedeki LGBTQ seslerin pek de değer vermediği bir açılım yapıyor. Hetero karaktere gönlünü kaptırmış genç, toy ve baskıyla büyüyen adam bitmeyen hayal kırıklıklarının bir benzerini de istemsiz kapıldığı dostuyla yaşıyor. Toplum tarafından dışlanmak, kendinden nefret etmek ve kimliğini açığa vuramayarak düşük profil bir hayat sürmek ne yazık ki eşcinselliğin el kitabında var yaşadığınız yer gökkuşağı renklerinin en uygar muameleyi gördüğü Viking toprakları olsa da. Heartstone’u dünyaya çok hetero, neredeyse homofobik bir hissiyatla bakıyor diye eleştirmek yerine politik doğruculuktan korkmayıp çocukların masumiyetine sığınarak kalkıştığı büyük iş için tebrik etmek boynumuzun borcu. Ama bir yandan da edindiği üslup ve hikâyesinin yelken açtığı çatışmalar o kadar klişe ki… Oğlunun eşcinselliğine gelmeden evvel eşi dostu döven istismarcı bir baba, hormonal dengenin açlığından doğan ergenlik oyunları, Thor’un gönül kıpırdanmaları… Bir tarafta da Christian’ın nihayetini açılışta haber veren içine kapanıklığı, gördüm duymaz, bildim söylemezliği var. Geçtiği toprakların sükûtu dört bir yana serilmiş. Sırf farklı olduğu için iskorpit balığının gördüğü muameleyi bir de ayakları kesilmiş kuşlarla ifade eden, o bitince gece altına kaçırmaya, oradan da kızkardeşinin garip sanat anlayışına uzanan, fiyortlardan sarkan ve tam kurtulduk derken tekrardan iskorpitlere geri dönen metafor dozaşımı da cabası. Demem o ki Heartstone 130 dakikayı doldurmak için tek mücadelesini mecazlarla veriyor, gerisi kendi kuyruğunu kovalamaca.
Fesat Mukayese: We Are Your Friends > Heartstone