mother!

Yönetmen: Darren Aronofsky | Oyuncular: Jennifer Lawrence, Javier Bardem, Ed Harris, Michelle Pfeiffer, Domhnall Gleeson, Brian Gleeson, Kristen Wiig, Jovan Adepo, Stephen McHattie, Laurence Leboeuf | Senaryo: Darren Aronofsky | 121 dakika | Drama, Korku, Turnusol

Bir insanın hayatında yapması gereken en zor şeylerden biri sevdiklerinin ölümü üzerine anma konuşması hazırlamak olsa gerek. Dünden beri derin bir keder içerisindeyim. Ne ağzımın tadı kaldı, ne de huzurum. İçimden hiç gelmese de elim bir kaza sonrası kaybettiğimiz Aronofsky’nin kariyeri hakkında hislerimi paylaşmak istiyorum. Tenime değmemiş şırıngaların, boğazımdan geçmemiş stereoitlerin, sırtımda çıkmamış kanatların, binmediğim gemilerin, izini sürmediğim hayat ağacının efendisi arkasında gözü yaşlı milyonlar bıraktı. Kimin aklına gelirdi ki, yıllardır peşinde sürüklediği seyircisine gerizekalı muamelesi yaparak tekrar tekrar kendini açıklayan, zeka katsayısı bu kadar düşük, eziyet derecesinde beyinsiz bir filmle intihara kalkışacağı? Üstelik parçası olduğu sektördeki tatmini imkansız, üretim sürecinde nefes alan her şeye pipeti soktuğu gibi tam güç ruhunu emen egolara değil de Amerika’nın bulunduğu politik iklimi tek bir evin içerisine sıkıştırdığını iddia edip, beş günde yazdığı çöp senaryosuna “çevreci” etiketi yapıştırarak hedef şaşırtma gafletine düşeceği… Kimin?!? Keşke bilseydik, öngörebilseydik kariyerinin canına kıymaya bu kadar yakın olduğunu. Belki de kutsal kitabı eline aldığı gün anlamalıydık, görebilmeliydik. Nuh’un göz devirten efsanesine hâllendiğinde dur diyebilmeliydik. Ama demedik! Rachel, bu filmi önce seninle çekmek istediğini biliyorum. Yoksa evi senaryoyu okuduğun gün mü terk ettin? Yıllardır aynı yastığa baş koyduğun kocanın kadınlar hakkındaki hastalıklı fikirleri, ilgiye olan muhtaçlığı mı tetikledi her şeyi? Peki ya sen Jennifer? Nasıl oldu da bu ergen rüyasını filme almak isterken teksti Darren’ın suratına geçirmedin? Tanrımsı ama cinsel fonksiyonları engebeli, üretken ama başkalarının deneyimlerini benzin olarak kullanan erkekten erkek karakterinin karşısında doğurgan, evim olsun kocam olsun, sesi çıkmayan, çıksa da duyulmayan, hep yabana atılmış, yangında ilk vazgeçilen “mal” olarak bir kadın. Darren, iyi ki kariyerinin cenazesine gelmedin de ciğerlerimde tek bir zerre oksijen kalmadan yeter diye çığlık atmak isterken kontrolümü kaybedip attaya yolladığın vizyonunla hesaplaşmadım. Bu bir gasptır. Bir sanatçı olarak sıfırdan inşaya kalkıştığın zaman diliminde etinden, suyundan yararlanırken arkana dahi bakmadığın kadınların hepsini krematoryuma bekliyorum şimdi. Yanınızda Darren’a harcadığınız yılların hıncını getirmeyi unutmayın, işimiz var.
Fesat Mukayese: Bad Moms > mother!