I Feel Pretty

Yönetmenler: Abby Kohn & Michael Silverstein | Oyuncular: Amy Schumer, Michelle Williams, Emily Ratajkowski, Rory Scovel, Aidy Bryant, Busy Philipps, Naomi Campbell, Lauren Hutton, Tom Hopper, Sasheer Zamata, Dave Attell, Adrian Martinez, Olivia Culpo | Senaryo: Abby Kohn, Michael Silverstein | 110 dakika | Komedi

Henüz Jennifer Lawrence ile kanka mertebesine ulaşmamış, Trainwreck sinemalarda yerini almamışken Comedy Central’daki kör kör parmağım gözüne diye haykırmayan, kadın hareketine üstü kapalı destekçi skeç programıyla tanıyıp sevdiğimiz Amy Schumer, Hollywood’ta vites artırdığı kariyerine Snatched rezaletinin ardından bir yenisini eklemiş. Şöyle bir baştan başlayacak olursak… Kozmetik sektörünün önde gelen makyaj firmalarından biri için bilişim biriminde görev yapan esas karakterimiz bir gün şiddetli beyin sarsıntısı geçiriyor ve toplumun dayattığı “güzellik” normlarına uymuyor olsa da kendini bir model gibi hissederek, hepimize yetecek kadar büyük bir özgüvenle hayatında yepyeni bir sayfa açıyor. Neyse ki Shallow Hal misali, politik anlamda göz kanatan bir rezalet yok ortada. Vermek istediği “Önemli olan dış değil, iç güzellik.” mesajıyla ters düştüğü birkaç ana tanıklık etse de stratejik hamlelerde bulunmaya gayret ediyor I Feel Pretty. Hatta seyiri kolaylaştırmak adına dikkatiğimizi dağıtıp, pek çok renkli karakteri katıyor bünyesine. Bunların başında Michelle Williams’ın sesi haricinde hırslı ve sıradan bir iş kadını olarak tanımlanabilecekken, bu küçük ayrıntıyla filmin mizahi tonunu belirleyen rolü gelmekte. Endüstrinin tek başına reality show yapsa milyonları ekrana kilitleyecek gözde ismi Naomi Campbell’dan tutun ünü Instagram’la sınırlı Emily Ratajkowski’ye, SNL’in taze Emmy adayı Aidy Bryant’a kadar çok keyifli bir kadrosu mevcut. Öyle ki başrole boş ama yakışıklı/güzel sevgili formülünden de uzak durarak Tom Hopper’ı nefsimizi köreltmek, Rory Scovel’ı da öyküyü yontmak için kondurmuşlar. Artık her filme, diziye kolayca ulaşabilen genç jenerasyona casting tercihleriyle bile bir mesaj vermeye çalışılmakta. Ama pahalı jelatin, kurdele ve bilimum sim ile süslenen paketin içi bomboş. Akla ilk gelen esprilerle masayı donattığı yetmezmiş gibi Amy Schumer da daha önce defalarca tekrarladığı, kendini ancak yanında bir erkek varken tam hisseden kadın profiline geri dönmüş. Üstelik burada senaryoya dokunmuşluğu bile yok. Yalnız şöhretinin zirvesinde bir komedi aktrisi olarak fırsat konusundaki limitin de bilinçliliğiyle önüne gelen her projeyi kabul etmesini çok da yanlış bulduğumu söyleyemem. Schumer, kısa sürede tek başına bir filmi satabilecek bir aktrise dönüşmüş olmanın keyfini sürüyor sadece. I Feel Pretty de muhtemelen bu süreçte servis edeceği çöp yığınının minik bir parçası. Ben yine meseleye, sırf favori komedyenlerimden biri olması sebebiyle, pozitif yaklaşmaya çalışacağım: En azından başrolümüz kadın. Hatta hikâyeye yön veren herkes kadın. Üstelik fiziksel özellikler konusunda da Hollywood’un oluşturduğu gerçek dışı beklentilerle muhattap olmayacak kadar aklı başı yerinde. Yoksa o finalin, sürekli vajinal bölgeye alınan darbelerden kahkaha sağılmasının ve Amy Schumer’ın “Renee” olmaktan çıkıp Inside Amy Schumer’a dönmesinin açıklanabilir bir tarafı yok. Bu aralar neredeyse her filme verdiğim tepkinin bir benzeriyle kapatayım yazımı… Amaan zaten senelerdir bunlardan binlerce yapılmıyor mu? Bir tane de böyle günün problemlerini dikkate almış, içeriği boşlamış örneğini izleyelim, ne olacak?
Fesat Mukayese: I Feel Pretty > Ortalama tipteki adamın güzel kızı kaptığı tüm romantik komediler