Shameless (9. Sezon)

Yaratıcı: Paul Abbott | Oyuncular: William H. Macy, Emmy Rossum, Jeremy Allen White, Ethan Cutkosky, Shanola Hampton, Steve Howey, Emma Kenney, Cameron Monaghan, Richard Flood, Christian Isaiah, Dan Lauria, Dennis Cockrum, Katey Sagal, Courteney Cox, Noel Fisher, Scott Michael Campbell, Amirah Johnson, Juliette Angelo, Kate Miner, Ashley Romans, Paul Dooley, Jess Gabor, Joy Osmanski, Luis Guzmán | 60 dakika | Showtime

Ülkede sınırsız internetin yaygınlaştığı bir dönemde start alması ve tabii konuşmamak, paylaşmamak, ayıptır diye hep içine atmak üzerine kurulu kültürümüzün üretimi cinsel bastırılmışlık sayesinde bizim topraklarda epeyce ünlü Shameless. Arpası fazla kaçmış zihinlere ahlaksızlığın ağa babasını öğreten yapım, 11 sezonluk Birleşik Krallık damgalı orijinaline de yetişti yetişecek. Ancak tıpkı uyarlandığı dizide olduğu gibi yıllanınca kilit vedalara şahitlik etmek zorunda kaldık. İki parçaya bölünen dokuzuncu sezonun bir yerinde Cameron Monaghan’a, finalinde Emmy Rossum’a ve henüz akıbeti kesin olmasa da William H. Macy’e de elveda demiş bulunmaktayız. Dizinin senaristleri bu ayrılıkları, bizi nasıl yüz üstü bırakırsınız diye bir hınçla kötü hikâyelerle başından savmadığı için de alışık olduğumuz üzere bunca sefaletin, libidonun ve utanmazlığın ortasında güzelce gözyaşı döktük hep beraber. Her daim oyununu beğenmediğini söylesem de Shameless’taki bağlayıcı karakter olduğunu gider ayak fark ettiğim Fiona’ya hele öyle kalp kıran, nitelikli bir son yazmışlar ki son yıllardaki affedilemeyecek günahlarını bir kalemde siliverdim döktüğüm gözyaşlarıyla. Tekerrürler üzerine kurulu evreninde alkole, uyuşturucuya ya da şiddete erken yaşta bağlan, dertten tasadan kimliğini keşfetmeye zamanın olmasın, korunmasız seks yap ve erken yaşta çoluğa çocuğa karış taslaklı iskelet öykü her karaktere uygun görüldüğü için biraz tempoyu kaybettiğimizi itiraf etmem gerek. Ancak 2011’den bu yana devam eden birlikteliğimizi hâlâ yarı yolda bırakmamış, Pazartesi akşamları Shameless’ın başına aynı heyecanla olmasa bile dönüyorsak bunun bir sebebi olmalı. Gallagherlar da bizim ailemiz oldu gibi klişe cümlelerle yormayacağım sizi merak etmeyin. Ancak çok da gözümüze sokulmayan ve dudak bükmemizi arzu etmeyen sefalet pornolarına, hele ki içerisinde komedi sosu da varsa bilinçaltından şükretmeli bir uyarı geliyor galiba. Evet, izleyip hayatın için kendini iyi hissetmene izin veriyoruz gibi… Yani bu garip ilişkinin de üzerine bağlılık yeminleri ettiğimiz dokuz senelik geçmişinden güç alarak alışkanlıklarımızın derinden sarsılmasına duygusal bir reaksiyon vermemiz gayet normal. Ayrıca Frank ile sınırladıkları sosyal eleştirileri artık aile geneline yayabilmiş olmalarına ufak bir çentik atıp alkışlayacağım izninizle. Barda sarhoş olduğunda ağzından dökülen mahallenin delisi monologları nihayet sadece diyaloglara değil, olaylara da yayılmış. Bunun emarelerini geçtiğimiz sezonlarda Gallagher ailesinin yaşadığı bölgeye kalıcı değişiklikler getirdiklerinde hissetmiştik. Şimdi ana konumuz ikiyüzlü doğamızın kapitalizmle tiksinç birlikteliği değil belki ama en azından her öyküsünün bir katmanı bu bağlarda fink atıyor. Hemen onuncu sezon gelsin de izleyelim çaresizliğine düşmeden bu faslı da kapatayım ben iyisi mi. Franksiz, Fionasız ve belki Iansız (geri dönebilir deniyor) seri için alandayız!
MVP: Emmy Rossum (Fiona Gallagher)