Dizi Eleştirisi
Shrill (1. Sezon)
Revaçta olan meseleler üzerine hikâyeler anlatma modası, Saturday Night Live sayesinde tanıştığımız Aidy Bryant’ın başrolünde yer aldığı Shrill ile devam ediyor. Hulu’nun altı bölümlük ilk sezonuyla geçtiğimiz hafta sonunda servis ettiği yapım, beden olumlama hareketinin bir parçası olarak üzerine düşeni yapmak üzere karşımızda. Toplumun hadsizce belirlediği standartların üzerinde kilosuyla arz-ı endam eden Lil’ Baby Aidy (Aranızdaki SNL-koliklere selam olsun!), hayatının her cephesinde vücuduyla ilgili bir yargıyla muhattap olduğunun bilincinde ve artık bunun yıllara yayılmış dolup taşmasıyla kimi zaman hissedilmeyen, kimi zaman ise hayatında tektonik değişimler yaratan kararlar alarak tepkisini koyuyor. Shrill de bu ufak uyanışın gözlemiyle dolup taşmış. Bryant tarafından canlandırılan Aidy kâh patronuna rest çekiyor, kâh online yazarlık kariyerinin en büyük trolünün peşine düşüyor, kâh geçmişte kursağında kalmış heveslerin intikamını alıyor. Lindy West’in kendi deneyimlerinden hareketle kaleme aldığı bir kitaptan uyarlama dizinin arkasında Lorne Michaels ve Elizabeth Banks gibi isimlerin desteği olduğunu da ekleyeyim. Ancak dört başı mamur bir eleştiri ya da tam olarak esas kızını çözümlemiş bir karakter çalışması olduğunu söylemek imkansız. Shrill’in tonla iyi fikri olmasına rağmen, hikâyesini şekillendirirken (artık orijinaline ne kadar sadıksa bilemiyorum) göz kamaştırıcı her şeyden uzak kalmaya gayret ediyor. Bu da dizinin ve Bryant tarafından canlandırılan Annie’nin tüm başarılarını küçümsüyor, daha doğrusu ölçeğini daraltıyor sanki. Bırakmak istediği tesirin belki bu denli kısık bir tondan anlatılmasında da yarar vardır. Ancak son üründeki yavanlık, temposundaki istemli duraksamanın tüm beden olumlama sohbetinden çok şey alıp götürdüğü de su götürmez bir gerçek. Bryant havuzun içerisine pür neşeyle dalıp çıkarken ya da ne bileyim Ariana Grande şarkılarıyla fütursuzca dans ederken o saf duyguları bize geçirebilse de Adam Driver’in Girls’teki karakterinin kötü bir taklidi olarak ele alınabilecek erkek arkadaşı, John Cameron Mitchell’a emanet edilen romantizm akımından kalan karanın da karası kötü karakterle her şey baltalanıyor. Büyümek, gelişmek için biraz daha zamana ihtiyacı olduğu kesin Shrill’in. Ancak Hulu’nun ikinci bir şans vermesine yardımcı olacak kadar destek göreceğinden de şüpheliyim. Dolayısıyla, SNL’deki sınırlı ekran süresinin haricinde Aidy Bryant’a doyduğumuza minnet duyup köşeye çekilmek en iyisi.
MVP: Aidy Bryant (Annie)