Dizi Eleştirisi
Homecoming (2. Sezon)
Sam Esmail’in komplo teorileri üzerine kurduğu kariyerinde Mr. Robot ertesi yeni bir fecaate evrilmesini beklediğimiz Homecoming el değiştirip ilk sezonundaki bilinmezlikler üzerine gerilimini ritmi daha yüksek bir yere konuşlamış bu sefer. Vadeleri doldukları için sahneyi terk eden Julia Roberts ve Shea Whigham’dan sonra kalan sağlarla Homecoming programının ebeveyn şirketi Geist’ta dönenlere odaklanıyoruz bu sefer. Bir asistanken kız arkadaşı Alex’in (Janelle Monae tarafından canlandırılan yeni bir karakter ve ayrıca bu sezonun başrolü) iteklemesiyle iş yerindeki statü basamaklarını hızlıca tırmanan Audrey’nin (Hong Chau), ilk sezonda tanıştığımız Walter Cruz (Stephan James) tarafından yaratılan bir pürüzü giderme çabası üzerine kurulu tüm hikâye. Yedi bölümlük kapsül macerada kronolojik bir sırayı da takip etmeyerek her bölüm sonrasına yeni bir “Arkası yarın” usulü kalp çarpıntısı bırakarak seyir keyfi bir hayli yüksek, sürükleyici bir sezon inşa edilmiş bu sefer. Yalnız kafasını kurcaladığı icatları etik değerler üzerinden incelemeye koyduğu, seyircisini iyiyle kötü arasında kalın bir çizgi çizmesine karşın tarafsız bırakan Homecoming’in biraz içi boşaltılmış gibi de hissetmedim değil. Sanki bu fikirle bakın bir de tırnaklarınızı yedirecek bir gerilim yapalım demiş başka bir kreatör devreye girmiş, meseleyi kendince yorumlamışçasına farklı bir perspektiften bakıyor dünyaya ikinci seri. Daha karakter odaklı, büyük resmin ne olduğuyla ilgilenmeyen, çatışmalarını tamamen hikâyedeki derin virajlara yerleştirmiş bir düzenek var yani karşımızda. Chris Cooper, Joan Cusack ve Monae’den oluşturduğu güçlü transferleriyle de performans namına hiçbir zaman hayal kırıklığına uğratmayan mevcudiyetini sürdürüyor. Yalnız bu noktadan sonra Eli Horowitz ve Micah Bloomberg ikilisi burada devam edecek bir öykü bulabilir mi emin olamıyorum. Gerçi finalde işi çok daha geniş boyutlu bir Homecoming pandemisine dönüştürme fantezisinin kapılarını araladı; fakat bir taraftan da Bourne serisinin mirası, kim olduğunu unutturanlardan intikam alma hâlini burada noktalamak da isteyebilir. Neyse biz stilize, insan eli değmiş kıyamet senaryolarına aç olduğumuz için her türlü tüketir, yorumumuzu yaparız yine. Bu sezonu sırtında taşımaya gücü yetmeyen Monae ve yer aldığı her işte kendisine hayran bırakmayı başaran Chau’nun yokluğunda direksiyonu nereye kırarlarsa artık…
MVP: Hong Chau (Audrey Temple)