Keyfî Drag Race UK Tekrarı 2×1: Asi, Kaba ve Zırdeli!

Umur aynı anda iki tane Drag Race recapiyle uğraşmaz dememişsinizdir umarım. Çünkü internet âleminin (Âlem? Ok, boomer.) en çalışkan bloggerı olarak ünvanıma ihanet etmeye hiç niyetim yok! Perşembe günleri Looking, Cumaları Birleşik Krallık kızları, Cumartesi olunca da orijinal Drag Race ile kutsayacağım Oscar Boy sayfalarını. Bugün tabii ki de haftalardır beklediğimiz, üstüne basıp toprak diyerek geçmemeye çalıştığım ikamet alanımın imalatı, şahane mi şahane UK sezonunun açılışıyla karşınızdayım. Kovid kısıtlamaları sırasında prodüksiyona ara verip sonrasında devam ettikleri, dolayısıyla sürprizlere gebe ikinci seri için diyecek çok da güzel cümlelerim var. E hadi buyrun…

The Vivienne, Baga Chipz ve Divina De Campo’dan oluşan ikonik final üçlüsüyle kısa bir süre içerisinde unutulmaz RPDR sezonları arasına giren ilk UK çıkarmasında farkındaysanız herkes er ya da geç bir üne ulaştı. Sevmediğimiz Vinegar Strokes etkinlikten etkinliğe koştu, Gothy Kendoll sosyal medyada parladı, Blu Hydrangea makyaj denilince akla ilk gelen drag queenlerden biri oldu, Crystal da gitti Kanada versiyonunda konuk sanatçı gibi arz-ı endam eyledi. Yani coğrafya değiştiren franchise’ın yıldız yaratma konusundaki başarısı ortada. Bu tabii ki serinin RuPaul ve saz arkadaşı Michelle Visage’ı da yanında sürüklemesi sayesinde alıştığımız dinamiğini kaybetmeden, yalnızca içeriğe yerel drag manzarasının izlerini yerleştirerek ekrana gelmesi sayesinde oluyor.

İkinci sezon hem seyirciye okyanusun bu tarafındaki sistem (ödülü, rozeti ve sözlerin hiç sakınılmadığı werkroom atmosferi) öğretildiğinden, hem de Ru nihayet Britanya’ya alıştığından çok daha doğru bir tonda açıldı. Neyle karşılaşacağımızın farkındalığıyla tadını iyice çıkarabildik prömiyerin. Tabii ki de erken favorilerimiz mevcut. Mesela Lawrence Chaney, İskoç albenisiyle cilanın zirvesinden sesleniyor. Tayce, siyah üstünlüğünün altında ezilmemiz için metrelik peruklarıyla bir taraflarımızı kırbaçlıyor. Ve Bimini Bon-Boulash delisi… Ah benim punk kraliçem, bugüne kadar nerelerdeydin sen yahu? Kokusuna aşina olmadığımız kimyasallar burnumuza ilişirken cazibesinin altında ezilip el pençe divan durdum.

Hepsi hakkında bir fikir beyan etmek mümkün tabii. Glenn Close’un mezarından (pardon ölmemişti, hafızam yanılttı yine) uyandıran Joe Black’inden pasaklılığın tek adresi olacağına dair sinyalleri erkenden vermesine karşın kalbimizi çalan Tia Kofi’sine, kendi markasının ne olduğunun pek farkında Ginny Lemon’dan can sıkmaya gelen A’Whora ablamıza kadar çeşit çeşit sevdalar edindik. Asttina’nın kendini olduğundan daha kusursuz görmesi, Ellie’nin dudak uçuklatan makyajı, Cherry’nin daha ilk bölümden kalabalığa karışması, Sister Sister’ın en zayıf halka olarak dikkatleri çekmesi ve Veronica’nın… Well. Annem insanlar hakkında söyleyeceğin iyi bir şey yoksa hiç konuşma derdi. Sanırım bu öğretiyi hatırlamam gerekiyor.

Neyse, kızların dinamiklerine kim ne yaparına zaten uzun uzun değiniriz ilerleyen haftalarda. Ben şimdiden Lawrence vs Tayce finalini görür gibiyim zaten de… Asıl jürinin tercihlerini gündeme taşımamız gerekiyor. RPDR panelinin zaman zaman bizi çıldırtacak kadar anlamsız seçimler yaptığını görmedik mi? Gördük. Ancak hem kendi memleketlerini hatırlatan bir kılık, hem de queer bir ikona atıf yapışlarının değerlendirmesinde Joe Black’e kafayı yedirtecek miktarda yüklenmeleri ve hatta gaza gelip bir de elemeleri tamamen reality show saçmalığı ürünü. Öyle bir şok yaratalım ki seyirciye kendilerine gelemesin dediler herhâlde. Yok neymiş, Joecuğumuz aklına gelen 10. fikirle çıkmış sahneyi. Yani? YANİ? Michelle Visage’ın sol memesine yumruk atmayalım da, ne yapalım şimdi?

Tyra Sanchez’den beter bir egoyla, kafasına yapışan peruklarını salındıran Asttina’nın aldığı görev birinciliği de şaşırtıcı. Kimin Naomi look‘u daha iyiydi sohbetine girmeyeceğim. Çünkü Tayce ile aralarında geçen konuşmada Britanya’nın siyah queer ikon eksikliğine dair bir sohbet yaptılar ve hazırda böyle konuşulması gereken, klanımızdaki POC temsil eksikliği meselesi de varken yarıştırmaya girmek istemiyorum. Ancak Joe’nun karşısına dikilen Bimini’nin bile göreve daha mizahi ve tam da kendi drag perspektifinden yaklaşımı varken bu kadar güvenli bir tercihte bulunmalarına çok şaşırdım. Sanıyorum Asttina’nın güzelliğine kapıldılar, başka bir açıklaması yok.

Ben olsaydım ne yapardım? Atıverirdim cenk etmeleri için Cherry ile Sister’ı sahneye. Tia’yı da azarlardım, “Alan Turing… Abla… Ne alaka?” diyerek ve konu kapanırdı. Ama şunu belirtmeden geçemeyeceğim; kafa karıştıran sıralamasına karşın Birleşik Krallık versiyonu uçarılığıyla, cinsiyet normlarını hem drag hem de drag dışı hâllerinde eğip büken kızçeleriyle Amerika’ya siz kapitalist evreninizde takılın, kendinizi değil markanızı satın, biz drag tarihini kendi cümlelerimizle yeniden yazıyoruz diyerek orta parmak çekiyor. Asi, kaba ve zırdeli bir ekiple hem de. Elbette iki formatı birbiriyle dövüştürmeyeceğim. Sadece belki de hayatımda geldiğim noktanın da etkisiyle, bu kaçıkların çığlıkları arasında yok olmayı yeğliyorum galiba. Çünkü geleceğin dragi dediğimiz bir şey varsa, o tam olarak burada.

KDRUKT: Untucked

• O lip sync öyle yapılmaz yalnız…
• Joe Black’in gitmesiyle birlikte kafam çok karıştı. Sırada Veronica Green, Sister Sister ya da Cherry Valentine olması gerekir ama ufak tefek şoklar yaşayacağız sanırım.
• Lawrence, Drag Race’te daha önce sezonunu kazanmış hiç kimselere benzemiyor, ne güzel olur zirvenin canını okusa. Hatta ister misiniz bunu Lawrence, 13. sezonu Kandy Muse, All Stars 6’yı da Eureka ya da Ginger Minj kazansın. Siyahlardan sonra bu sefer de büyük beden kraliçeler için coşarız.
• Elizabeth Hurley niye bu kadar kötü kalpliydi, anlayan var mı?
• Vegan bebek Biminimin poposu <3

Genel sıralamam
⭐⭐⭐⭐: Lawrence Chaney, Tayce, Bimini Bon-Boulash
⭐⭐⭐: Joe Black, Tia Kofi, Ginny Lemon, A’Whora
⭐⭐: Asttina Mandela, Ellie Diamond, Cherry Valentine
⭐: Veronica Green, Sister Sister

Benim tablom, benim kararım: