Getting On – 2. Sezon

Niecy Nash, Alex Borstein, Laurie Metcalf ve Mel Rodriguez

2009 yılında İngiltere televizyonlarında Jo Brand’in önderliğinde hayatına başlamış bir dizi aslında Getting On. Tabii İngilizler iki senedir bir altı bölüm çektiği için komedilerine doymak tam olarak mümkün olmuyor, ama bir yandan stand-up kariyerini de devam ettiren Jo Brand bir şekilde televizyonun en renkli karakterlerinden birini huzurlarımıza sunmuş ve pek çok ödül grubunun da (İngiltere menşeili) dikkatini çekmişti. Şimdi bahsedeceğimiz Getting On versiyonu ise HBO çıkışlı. Amerikalılar her zaman olduğu gibi güzel bir fikir görüp hemen uyarlamak üzere kolları sıvamış ve oldukça başarılı bir ekibi bir araya getirmiş. Yalnız bu durumdan şikayetçi olduğum düşünülmesin. Aksine Getting On’un Amerikan versiyonunun çaktırmadan mizahi öğeleri hikayesinin dört bir yanına yerleştirme konusunda İngiliz versiyonuna göre daha başarılı olduğunu ve özellikle oyuncularının bu başarının asıl mimarları olduğunu düşünüyorum.

Yaşlı hastaların yer almakta olduğu bir hastane koğuşunda geçiyor dizimiz. İnanılmaz problemli, egzantrik, kimi zaman kompleksli, kimi zaman gereğinden fazla saf bir doktor var tüm bölümüm başında. Onun her türlü işine koşturan ve hastalarla direkt diyaloğu olan iki hemşire ise hayatlarında ters giden her şeyi işine taşıyan kadınlar. Aslında Getting On’da yer alan her karakter özel hayatıyla profesyonel kariyerini birbirinden ayırmaktan aciz oldukları için bir anlamda tüm komik yanlarına rağmen oldukça gerçek karakterler. Bir anda tüm duygularını hiçe sayarak tamamen işlerine odaklanmayı başaramıyorlar. Yer aldıkları konumla ilgili problemlerini dile getirmekten çekinmiyorlar ya da işveren ile işçi arasındaki ilişkiyi sorgulamak, hatta kimi zaman koca koca çuvaldızlar geçirmek onlar için günün oldukça doğal karşılanacak bir parçası haline dönüşüyor. Bu da tüm kara mizahın içerisinde belli belirsiz bir samimiyet, doğal bir ortam yaratıyor.

Mel Rodriguez ve Alex Borstein

Başrolde yılların eskitemediği, SNL çıkışlı Laurie Metcalf yer almakta. Ben kendisinin Saturday Night Live yıllarına ne yazık ki şahit olamadım. Ama birkaç Roseanne bölümüne rastlamışlığım var. Burada bana kalırsa televizyonun en iyi kadın oyuncu performanslarından birini veren Metcalf, neredeyse Julia Louis-Dreyfus’un Veep’deki işçiliğini tahtından edecek bir oyunculuk çıkartıyor. Ama tabii Getting On yeteri kadar izleyiciyle buluşmadığı için herkes Metcalf’in yeteneklerinden habersiz. Özellikle bu sezon kendisini iyice küçük duruma düşüren kariyer seçimleriyle iyice sempatimizi topladı. Nevrotik sayılabilecek bir kadını, Dr. Jenna James’i üç boyutlu bir kadın haline getirmeyi başarıyor. Yalnız alkışın tamamını Metcalf’e emanet etmek olmaz. Dizinin iki hemşiresi Alex Borstein ve Niecy Nash’e de ayrıca hayranım.

Family Guy’da Lois Griffin’i seslendiren Borstein’in oyuncu olarak kariyerine pek şahit değiliz. İlk kez burada tüm yeteneklerini sergileyebilmek imkanına erişti. Bu sene The Mindy Project’de konuk oyuncu olarak karşımıza çıkan Niecy Nash ile birlikte resmen döktürüyorlar. Ama tabii özellikle Borstein’in canlandırdığı Dawn Forchette’in renkli kişiliği bambaşka bir tat bırakıyor ağzınızda. Hiç abartıya kaçmadan tek bir mimikle dahi bol desibelli kahkahalarımızın sahibi oluyor. Bu yıl Patsy (Mel Rodriguez) ile olan garip ilişkisi yine görülmeye değer anlara ev sahipliği yaptı. Dawn’ın sahte hamileliğinin yarattığı kaos ve Patsy’nin anlamsız kıskançlığıyla Getting On sezon finaline doğru çıkışa geçti.

Betty Buckley ve Niecy Nash

Getting On, ikinci sezonda ilkini aratmayan konuk oyuncularıyla da dikkat çekti açıkçası. June Squibb, Carrie Preston, Mary Kay Place, Jean Smart, Betty Buckley gibi tanıdık simalar sayesinde hikaye iyice renklendi. Yalnız her şeye rağmen dizinin alt metninde derin bir hüzün olduğunu da söylemek gerek. Evet kimi zaman karakterler karikatürize tepkiler vererek bir dizi izlediğimizi hatırlamamıza yardımcı oluyor, ama ölümün kol gezdiği bir ortamda böylesine ince ruhlu bir iş çıkarmak bence her yiğidin harcı değil. Henüz üçüncü sezon onayını almasa da şu ana kadar 12 bölümü yayınlandığı için azıcık zaman ayırıp Getting On’un başına geçmenizi öneriyorum. Şimdilik bir sonraki Sezon Günlükleri yazısında görüşmek üzere diyelim.

En İyi Bölüm: The Revolving Door Admit (Bölüm 5)
Sezon Boyu Spotlight Ödülü: Laurie Metcalf (Dr. Jenna James)
Sezon Notu: A-