Mad Max: Fury Road

Yönetmen: George Miller | Oyuncular: Tom Hardy, Charlize Theron, Nicholas Hoult, Hugh Keays-Byrne, Rosie Huntington-Whiteley, Riley Keough, Zoe Kravitz, Abbey Lee, Courtney Eaton, Josh Helman, Nathan Jones, John Howard, Richard Carter, Angus Sampson, iOTA, Quentin Kenihan, Jennifer Hagan, Jon Iles, Melissa Jaffer, Megan Gale, Gillian Jones, Joy Smithers, Melita Jurisic | Senaryo: George Miller, Brendan McCarthy, Nico Lathouris | 120 dakika | Akisyon, Bilimkurgu, Macera

Her aksiyon filmi yazısı öncesi aynı şeyleri söylüyormuşum gibi hissetsem de tekrarlamaktan vazgeçmeyeceğim bir şey var ki, o da küçükken The Lord of the Rings serisi için sinemaya koşuşumuzu hala unutmamış olmam. Yıl sonunda gösterime girdiği için hep kış kıyamette izlemek zorunda kaldığımız Peter Jackson’ın harika üçlemesi geçtiğimiz yıllarda gelen The Hobbit serisi ile adeta katledildi. Bu kadar para için dilenen, yeni teknolojileri kullanacağım derken bir şekilde kötü gözükmeyi başaran, makyajından senaryosuna kadar dökülen başka bir film izlememişizdir sanırım. Hele ki The Lord of the Rings gibi epik bir projeyle bağı olmasına rağmen böylesine büyük hayal kırıklığı yaratması başlı başına bir hikaye. Sinema tarihinin en büyük fiyaskolarından biri olsa da Frodo ve yol arkadaşlarının bir yüzük uğruna düştükleri neredeyse 10 saati bulan macera hala hatırımızda. Ve uzun bir süre de aksiyon ya da fantastik sinema başlığı altında bu kadar kaliteli bir şey izlemedik. Hatta umut etmeyi bile bırakmıştık denebilir. Lakin Cannes’da prömiyerini yapan Mad Max: Fury Road ile bir anda alt üst olduk. Film inanılmaz iyi eleştiriler alarak zaten kısa sürede efsaneleşeceğinin sinyallerini verdi. Bizim sinemalarımıza uğramasıyla beraber fırtına giderek büyüdü. Orijinal Mad Max serisini izlememiş olanlar bile, ki ben de onlardan biriyim, 2015 yapımı bu yeni hikayeden inanılmaz keyif aldı. Eğer yanılmıyorsam şu an 2015 içerisinde vizyona girmiş ve en iyi eleştirileri almış film olarak zirvedeki yerini koruyor. Ben de rötarlı olarak filmi izleme şerefine eriştim. Yazmak için de biraz beklemek zorunda kaldım. Buyrun şimdi birazcık da ben öveyim Mad Max: Fury Road’u.

Tom Hardy

Post-apokaliptik dünyanın kralı George Miller, yıllar evvel yarattığı karakterle üç film çekmiş ve özellikle Mad Max 2: The Road Warrior ile inanılmaz güzel eleştiriler almıştı. 90’lı yıllarda Lorenzo’s Oil ve Babe ile özellikle ödül anlamında başarılar elde eden Miller, son 10 senesini Happy Feet filmlerine adamıştı. Sıfırdan inşa ettiği evrene dönmek için 30 yıl bekleyen yönetmen bu uzun sessizliğine değecek bir film çıkarmış ortaya. Mad Max: Fury Road, 21. yüzyılın en ayrıntılı, en düşünülmüş aksiyon ve bilimkurguları arasında yer almakta. Öyle ki her sahnede büyük bir koreografinin planlandığını ve üzerine prova için saatler harcandığını hissedebiliyorsunuz.

Kısaca filmin hikayesinden bahsedecek olursak… Yalnız başına hayatta kalma mücadelesi veren Max’in yolu nereye gittiği belirsiz ve misyonu uğruna kaçarak ömrünü sürdüren Furiosa ile kesiştikten sonra maceranın boyutları giderek artıyor. Yaşadıkları fütüristik dünyanın hükümdarı Joe’dan kaçarlarken demir yumrukla yönetilen tüm düzene de karşı çıkıyor Furiosa ile Max. Sonrasında da bir sürü nefes kesici savaş sekansı, birkaç felsefi cümle ve buram buram feminizm kokan bir alt metin beliriveriyor. Ama her şeyi bir kenara bırakıp derinliklerine inmeden Mad Max: Fury Road’a göz atsanız bile sürükleyici atmosferi sebebiyle büyülenip 2 saat boyunca kim olduğunuzu unutmanız mümkün.  George Miller’ın hayalgücü öylesine geniş arazilerde dolanıyor ki zaten tek bir kareyi bile inceleyip tadına doymaya çalışmak yetiyor.

Charlize Theron

Yeşile ve kadını sadece bir doğurma aracı olarak görmeyen bu çorak dünyada Tom Hardy kilit karakterimizi canlandırıyor. Ama film içerisindeki diyalogları senaryonun %1’ini dahi işgal etmeyecek kadar az. Tabii asıl seriden bihaber olduğum için doğru bir yorum getirmekte zorlanıyorum. Belki Mel Gibson’lı Mad Max’lerde de benzer bir durum söz konusudur. Filmin asıl hazinesi Charlize Theron. Fakat burada rol kabiliyetinden ziyade canlandırdığı karakter, Furiosa’nın karizması devreye giriyor. Theron’ın buradaki oyunculuğuna övgüler yağdıranları anlamakta güçlük çeksem de Mad Max: Fury Road’un bel kemiği olduğuna şüphe yok. Nicholas Hoult ise bana Warm Bodies’deki hallerini hatırlattı. Yine kendi kararlarını almakta sıkıntı çeken, neredeyse zombi gibi, ölülerin dünyasından kopup gelmiş parazit bir karaktere can veriyor. Makyajının arkasına saklanmasına rağmen beyazperdenin gelmiş geçmiş en başarılı kötü karakterlerinden birine hayat veren Hugh Keays-Byrne harikaydı! Tabii benim gibi erkek izleyicilerin seyir keyfini arttıran Rosie Huntington-Whiteley, Zoe Kravitz, Riley Keough ve Abbey Lee’nin adını anmamak da olmaz. Yalnız özellikle ikinci yarısından sonra koca dünyaya karşı her yaştan ve her kesimden kadının bir araya gelerek feminist bir duruş sergilemesine rağmen neden böyle bir tezat yapıp muazzam fiziğe sahip aktrisleri kullanmışlar pek kavrayamadım. Belki de George Miller mesajını güzel kadınların arkasına saklayarak hazmı kolaylaştırmaya çalışıyordur, kim bilir…

Mad Max: Fury Road, 2015’in ilk “mutlaka sinemada izlenmesi gereken” filmi. Aksiyon sinemasına yepyeni bir soluk getirdiği gibi, türü de yeniden tanımlıyor. Yaklaşık 10 yıldır her saniyesinde heyecanlanabildiğimiz ve entellektüel anlamda da doyurucu olan başka bir filmle buluşmamıştık. Mad Max: Fury Road ilaç gibi geldi. Mutlaka izleyin!

[review]