Yönetmen: Duncan Jones | Oyuncular: Travis Fimmel, Paula Patton, Ben Foster, Dominic Cooper, Toby Kebbell, Ben Schnetzer, Robert Kazinsky, Clancy Brown, Daniel Wu, Ruth Negga, Anna Galvin, Burkely Duffield, Callum Keith Rennie, Terry Notary, Michael Adamthwaite, Dean Redman, Ryan Robbins | Senaryo: Charles Leavitt, Duncan Jones, Chris Metzen | 123 dakika | Aksiyon, Fantastik, Macera

| F |

Kimi yerlerde güneş açıp, kimi yerlerde parçalı bulutlu Film Twitter Türkiye’nin söz konusu siyahi filmleri ve fanboyluk yapılacak çizgi roman/bilgisayar oyunu olduğunda yabancı eleştirmenlerle farklı güzergahları tercih edesi geliyor. Warcraft da bunlardan biri. Okyanusun diğer tarafında paramparça edilip gömülen bu hikayeyi, konsol ve bilgisayar oyunlarına ömrünü vermiş bireyler gayet iyi tanımakta. Lâkin büyük beklentilerle vizyona hazırlanan film ABD’de ekonomik ve eleştirel hüsrana uğrarken, Uzak Doğu’da çılgınca bir başarı elde edip yılın en çok kâr eden filmi oldu. Zevkler, renkler, falan filan… Uyarlamayı eli yüzü düzgün bir bilimkurgu ya da fantastik film gibi değil de ucuz bir cosplay trajedisi olarak sinemaya aktarmayı tercih eden ekip Warcraft’ın ne olduğunu bilmeyen izleyiciye sırtını dönerek sade ve sadece hedef kitlesine çalışmış. Karakter motivasyonları suya yazılmış, çatışma sahnelerinde de çalakalem dramalar mevcut. Ben de sanki üzerine bulduğu kostümleri geçirmiş ilkokul çocuklarının müsameresini izler gibi istemsizce komikleşen bu epik adiliğe kahkahalarımla eşlik ettim. Yine aynı noktaya dönüyorum: Zevkler, renkler… Bana hitap etmek için değil bin, milyonlarca fersah kat etse yetmeyecek bir nerd rüyası. Aklımda Paula Patton’ın dişleri ve He-Man gibi peruğuyla gölgelerin gücünü konuşturan komik adamlar kaldı. Şimdi sırf Çin pazarı için bir devam filmi çekilecekmiş. Ben dersimi aldım nasıl olsa, izleyen izlesin. Tek üzüldüğüm bir nokta var, o da Source Code ve Moon’u sinemaseverlere bahşetmiş Duncan Jones’un vaktini bu gürültüyle harcamış olması. Ne yapalım, ödül sezonu öncesi Ruth Negga ile tanıştık ve Ben Foster’a bir kötü adam rolü daha fırlatıldı diye mutlu olmamızla avunuruz.