Yönetmen: Kleber Mendonça Filho | Oyuncular: Sonia Braga, Humberto Carrão, Irandhir Santos, Maeve Jinkings, Pedro Queiroz, Julia Bernat, Bárbara Colen, Zoraide Coleto | Senaryo: Kleber Mendonça Filho | 140 dakika | Drama

| C |

Zayıf bir film yılı geçireceğimizin sinyalleri Cannes’da verilmiş, ama biz bilememişiz. Brezilya sinemasının önde gelen yönetmenlerinden Kleber Mendonça Filho, hedefi tutturabilen sistem eleştirisi Neighbouring Sounds’dan sonra şimdi de yıkılan apartmanların yerine kurulan lüks betonarme kirlilik üzerinden gözü kapalı kırbaç sallıyor etrafına prömiyerini tatlı Fransız kasabasında yapmış bu filmiyle. Zamanında hayatın tüm lezzetini tadabilmiş 60’lı yaşlarındaki emekli müzik eleştirmeni ana karakterimiz, her şey hakkında fikir sahibi, politik doğruculuğu nostaljiyle karıştıran, farkındalığı ilelebet muhalefete dönüşmüş, epeyce kusurlu bir kadın kahraman. Yalnız Brezilya’nın röntgenini çekip toplum bilimsel tespitlerini tek bir potada eritmeye çalışan (ve başaramayan) yönetmen/senarist Mendonça Filho, neyse ki Aquarius apartmanının kök salmış sakini Clara’yı tanrıça ilan etmiyor. Sadece modern, bekar, özgür, direnişçi Clara’yı Latin Amerika sinemasında çokça gördüğümüzden Sonia Braga’nın kupkuru performansı da bu mayın yerine sembolizm kullanan çiğ tenkiti bir adım öteye taşıyamıyor. Belki de parasını oturduğu yerden emek eleştirerek kazanan birilerine taş atmak, ritm duygusunu kaybetmiş hayatlarını gözler önüne sermek için kasti olarak bu kadar suretsiz bir film çekmeyi tercih etmiştir ünlü yönetmen, kim bilir. Ama şu hâliyle pamuklar üzerinde yürüyüp “Ah nerede o eski bayramlar?” diye çemkiren savaş veteranı kıvamında Aquarius. Daha önce izledik, daha önce dinledik, daha önce gördük. Tokuz. En çok da “Film Okumu 101” dersinde verilebilecek en basit örnekten hallice, kör kör parmağım gözüne o berbat final için tokuz hem de. Brezilya’daki komite şu filmi Oscar’a gönderseydi eline pankart tutuşturulmuş parayla çalışan miting hülocusu kadar yer yakamamış şu film baş tacı edilir miydi acaba?