Yönetmen: Trey Edward Shults | Oyuncular: Joel Edgerton, Christopher Abbott, Carmen Ejogo, Kelvin Harrison Jr., Riley Keough, Griffin Robert Faulkner, David Pendleton, Chase Joliet | Senaryo: Trey Edward Shults | 91 dakika | Korku, Gerilim
Geç yaşta hallendiğim korku sinemasında hafızamı genişleteyim derken bir şeyi fark ettim ki kapı arkasından böğürmeyen, iki yaylıyla milisaniyelik ruh, peri, cadı göstermeyen ya da uğultularla tahta gıcırdamasını aynı mönüde sunmayanlar bana daha iyi geliyor. Dolayısıyla tedirgin etme manasında bu janra ait olduğu iddia edilebilecek It Comes at Night’ın göstermeden elleten tekinsizliği erken gol misali, filmi 1-0 önde başlatıyor. Sonrasında da medeniyetin hem gerçek, hem de mecazi anlamda bittiğini dolaylı yollardan anlatmaya çalışan karanlık, asap odaklı psikolojik gerilimin pimi çekiliyor. Pek sevdiğim kıyamet sonrası harikası The Road misali, vadesini doldurmuş insanlıkla ciddi sıkıntıları var Krisha ile hayatlarımıza giren yönetmen/senarist Trey Edward Shults’un. Ve bu gözle görülen arızaları işaretlerken de yine toplum içerisindeki en küçük kuruma, aileye yönelmiş. Bir tarafta gidenin yasını tutan, koşullara ayak uydurmuş, bölünemez izlenimi veren bir hısım ve evlatları var. Diğer tarafta ise aynı stabilliği arayan, davetsiz bir evli çift. Zamanla güvenin, zihnin, korkunun ve hırsların öncüllüğünde aralarındaki duvarlar kırıldığına şahit oluyoruz. Herkes eteğindekileri birer birer döküyor. Amma velakin bu kabustan çalma karalığın peşinden koşmaya yeltenmediği tonla sual ve yanıt var. Bunlar için çaba sarf edebilecekken patriarkal gövde gösterisine dönüşen masa başı sohbetleriyle aynı meseleyi tekrar tekrar açıklamaya, sükûnutle halledebilecekleri kelimelere dökmeye girişiyor. Ve seyircisinin aklını en az evin oğlu kadar karıştırıyor Shults. Asgari ile dağlar deviren Krisha’dan sonra aşırıya can veren It Comes at Night’da aynı dağların altında kalıyor, yolunu bulamıyor. Nitekim performanslar da kelli felli bir kabus iken uyandığınız anda unutulacak tekdüze bir rüyaya öykünen filme pek yardımcı olmamış. Ağzımda acı bir tat. Şimdi 2017’de yolunu gözlediğim, eline para geçmiş Shults filmi bu mu şaşkınlığı hakim. Sanırım kasti uzak, sabit fikirli ve ediminde cimri bir film izlemeyi beklemiyordum. Fesat Mukayese: Z for Zachariah > It Comes at Night
