Yaratıcı: Chuck Lorre | Oyuncular: Michael Douglas, Alan Arkin, Sarah Baker, Nancy Travis, Graham Rogers, Ashleigh LaThrop, Melissa Tang, Jenna Lyng Adams, Casey Brown, Emily Osment, Susan Sullivan, Lida Edelstein, Ramon Hilario, Cedric Begley, Danny DeVito, Anoush NeVart, Ann-Margret | 30 dakika | Netflix
Grace & Frankie’ye burun kıvırıp The Kominsky Method beğenmek derinde bir yerlerde benim de cinsiyetçi olduğumu mu ispat ediyor bilmiyorum; fakat The Big Bang Theory sebebiyle asla affetmeyeceğim Chuck Lorre beyefendinin belli bir yaşın sonrasına bakın cinsellik bitmiyor gördünüz mü diye sığ yaklaşmaması iki Netflix dizisini birbirinden ayırıyor. Hayatının son çeyreğinde oyunculuk koçluğu yapan eski bir aktör ile menajeri ve aynı zamanda en yakın dostunun üzerinden daha önce defalarca ziyaret edilmiş bir alana giriş yapıyor bu tatlı komedi: Erkeklik. Burada bastıra bastıra bir hormon patlamasıyla “errrrrkeklik” demeye çalışmadığımın bilincindesinizdir umarım. Dizi zaten toplumu bugüne kadar egosuyla epeyce meşgul etmiş müessesenin, bugünden bağımsız, batışına göz atıyor. Su alan gemide geçmişle hesaplaşma, ebeveynliğin asla bitmeyecek yarı zamanlı bir meslek olarak ifşası ve prostatla ilgili türlü şakalar saklı. Lorre, dünya üzerinde geçirdiğiniz vakit belli bir sınırı aştıktan sonra değişimle olan münasebetimizin hassaslaştığına, yaş almanın belli bir sınır aşılınca çocuklaşmaya benzediğini de hatırlatıyor sanki. Hatırı sayılır tebessümler hediye ederken içeriği de süslemeyi unutmamış kısacası. Dört başı mamur gözlemine kendi coğrafyasının filmlerden öğrendiğimiz kodlarını da ekleyip en iyi bildiğini yapmaya koyulmuş. Michael Douglas ve Alan Arkin, The Kominsky Method’ın etli rolleri için seçilebilecek en doğru aktörler olduğundan da verdiği keyif giderek katlanıyor tabii. Bilhassa evine sessiz sedasız bir Oscar götüren Arkin’in şimdi de Emmyleneceğine pek inandım şahsen. Her daim oyunculuğu çok basit bir şeymiş gibi göstermeyi başaran usta aktör, burada da öyle ekonomik tercihler yapmış ki hayran olmamak elde değil. Tabii bu materyalden ne kadar öykü sağabilecekleri de muamma. En sevdiğini kaybetme fikri üzerine inşa edilmiş ilk sezonda hikâyeyi birbirine bağlayan bir hüzün mevcuttu. Şimdi bu tutmuş dinamik ile yoluna devam edebilmesi için yeni bir cepheye ihtiyaç duyacak The Kominsky Method. Ve elindeki sınırlı karakterle bunu nasıl yapabileceğini kestiremiyorum açıkçası. Michael Douglas’ın kızının başına mı bir şey gelecek? Sevdiceğini araba mı ezecek? Geçmişten kırıkları mı hortlayacak? Ya da prostatın üzerine bir Alzheimer ilave ederek kahkahayla birlikte gözyaşımızı mı dilenecek Chuck Lorre? Bilemedim… Sadece aylar önce izleyip kenara yazacağım diye adını not etttiğim dizinin keyfimi yerine getirdiğini biliyorum, o kadar. Çerez arayanlara iyi bir alternatif. Drag Race sevenlere de not düşeyim, son bölümde Willam Belli sürprizi var! MVP: Alan Arkin (Norman Newlander)
